Los dias qui vienen qu’estujan
lo dia darrèr e çò qui comença
que’s petrifica deu pes de la fin.
Lo desir de paraula
que s’estupa hens la brutladura deu só.
Quina audàcia navèra
e’ns poderé balhar aviada?
Quina propulsion?
Per tant que n'agis l’idea
avisa't de non pas jamei cantar
ni tanpauc declamar
a vutz hauta o baisha
aquesta gramada de latin nau.
Ne t'i assajas solament pas.
Ne dèishis pas nada vutz
portà'n la paraula
a l'aurelha d'arrés.
Los qui nse n'an panat lo prestigi
que contunhan de poblar
lo present de trobadors enfadits
com s'èra tostemps la distincion
mei hauta.
Totun, l'istòria de la lor literatura
que ns'at ensenha aus mainatges:
la lenga deus trobadors
qu'èra ancian francés.
Be nse'n demoram shens vutz!
Non, açò ne's canta pas
que's lei en silenci.
Quan los qui son vienuts en darrèr
e ns'an coneishut la fin de la poesia
lo sentiment de l'ineluctabla fin
l'invencion de la malenconia...
En silenci,
aqueth silenci qui segueish
la brusida d'ua bohada de vent
lo marmús d'un milèr
d'esperits planvolents
a la cabelha deus arbos...
Be sii desbrombada la celebracion
de la vita e de l'amor qui ne'ns balhan pas
nada jòia mei
e la lenga qui'ns dèisha la memòria
la lenga qui pèrdi, e qui mii
de cap au silenci!
Arren ne'm sòrt pas deu còr
ni la holia florejanta
d'un desir deseretat
ni la dolor de l'espèr perdut
ni lo dòu de las amors mortas.
"Mas tròp sui vengut als darrièrs"
que'ns ditz enqüèra l'ompra de la vutz
broderia obstinada qui serpeja
tostemps capvath los libis.
Que's vedón lo trobar desestimà's
la lor poesia desparéisher
desvià's de l’uman
l’auba deishada per la serena
la dauna per la verge.
Que trobèn castèths pòrta clavada
que s'encaminèn de cap a
cortòtas estremadas de las quaus
los temps èran compdats.
S'arrefusavan lo declin
qui s'escrivè a maugrat de tot
au hiu de l'òbra
mantuns que l'an coneishuda
aquera fin deu monde
que n'an testimoniat
e atau que s'i pòt díser
qu'èran bahida los permèrs
perdedors.
"Be·m degra de chantar tener"
ce cantè lo Guiraut Riquier
e n'auré pas miélher dit
s'avè sabut que la memòria
de la lenga era-medeisha
e's perderé, sègles mei tard
hens discs durs engravats.